Volgens sommige piercers zijn deze implantaten populairder aan het worden dan de oppervlaktepiercings, omdat ze redelijk eenvoudig te zetten zijn en snel genezen. Een microdermal bestaat uit een platte, druppelvormige basis waaraan een rechtopstaand metalen staafje is bevestigd. Hierop kan een sieraad worden gezet. Onder de huid wordt een "zakje" gemaakt met behulp van een biopsiepunch en de platte basis wordt daarin geplaatst.
De basis heeft kleine uitsparingen waardoor de huid kan groeien, zodat de piercing goed vastzit. Het staafje steekt door de bovenkant van het zakje, zodat het sieraad daarop kan worden bevestigd. Dit soort implantaat wordt vaak gebruikt om een tatoeage met wat glitter te versieren.
Microdermals zijn klein en doorboren de huid maar een keer. De kans dat hij wordt afgestoten is dan ook kleiner dan bij oppervlaktepiercings, omdat er minder druk wordt uitgeoefend op de piercing door het weefsel daaronder. Het zetten van zo'n implantaat is ook wat eenvoudiger, hoewel het wel pijn kan doen. Microdermals kunnen overal worden aangebracht, ook daar waar oppervlaktepiercings niet kunnen worden gezet, zoals de zijkant van het gezicht.
Skindivers zijn net iets anders dan microdermals. Ze bestaan uit een kegelvormige basis die in het gaatje wordt geduwd dat is aangemaakt met een biopsiepunch, en een platte bovenkant die op de kop van een spijker lijkt. Hierdoor zit het sieraad erg dicht tegen de huid aan en is de kans kleiner dat je eraan blijft hangen. Sommige maken met deze piercings patronen op de huid, want de sieraden zijn klein en de implantaten kunnen overal worden aangebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten