scarification technieken

Er zijn meerdere manieren om scarificaties uit te voeren.

Snijden/inkerven
Meestal wordt bij deze techniek, die overeenkomsten vertoont met de techniek van het tatoeeëren, gebruik gemaakt van scapel. Een ontwerp wordt op de huid gemarkeerd en dan met een scapel in de huid geëtst. Soms wordt een pincet gebruikt om erg dunne reepjes huid te verwijderen en lijnen te creëren.

Verwijderen van huid
Net als bij het inkerven wordt bij deze techniek met behulp van een scalpel een schets opgezet. Hierna wordt een stuk huid opgetild met een klem en worden verschillende huidlagen gescheiden van de rest van het weefsel. Met deze methode kunnen grotere ontwerpen worden gemaakt.

Chemisch scarificatie
Voor deze methode, die niet vaak wordt toegepast, wordt gebruikgemaakt van chemicaliën om de huid te branden. Hiervoor is een grondige kennis van chemische reacties noodzakelijk. Deze methode kan ook extreem pijnlijk zijn.

Het inwrijven van inkt en as
De twee eerst genoemde technieken creëren littekens die de kleur van de huid zelf krijgen. Het inwrijven van inkt en as voegt juist pigment toe. Dit kan tatoeages inkt zijn, hout as of zelfs crematie as. Het wrijven van as of inkt kan het genezingsproces van de wond moeilijker maken, waardoor er meer littekenweefsel ontstaat.

Tatoeëerinstrument
Voor scarificaties en tatoeages wordt soms van dezelfde methode gebruik gemaakt. Met behulp van een tatoeëermachine dat geen inkt bevat kunnen gedetailleerde, maar vage patronen worden gecreëerd.